1. Çünkü yeterince canlı böbrek bağışı kabul edilmiyor gibi görünüyor.
Suçlu kimdir? Etik komittesi

2. Çünkü tıp meslekleri arasında verimsiz bir tartışma yaratıyor
olabilir. Normalde hiçbir doktor insanlarda buna izin vermez, sırf doktor taahhüdü yüzünden!?
Kim suçlanacak: Tıp ekonomisti

3. Çünkü o zaman eski canlı bağışçılar, aydınlanma yoluyla (bu faktörler
böbrek yetmezliğine yol açmıştır) zaten yasal olarak yetkisiz kılınmıştır
etik nedeniyle de alevlenirdi.
Suçlu: Toplum

1. ATürkiye’deki hastanelerde yılda yüzde 80‘e varan oranlarda böbrek bağışı kontenjanının tamamı canlı bağışlarla mümkün oluyor.

2. Hiç kimse sonuçları kaydetmedi (ya da eleştirel gözle bakmadı), tıpkı onlar gibi, bunun bu büyüklükte olup olmadığını sorgulamak etik açıdan doğru.

3. Ayrıca DSÖ’nün Beyin Ölümü Teşhis Programı’nın nakil doktorları arasında büyük bir çabası yok, çünkü nüfusun çoğunluğu aynı şekilde nakil sisteminin 40 yılı aşkın bir süredir modası geçmiş olduğunu reddediyor. (Türkiye Nakil Kanunu), PDF

Bizim için en büyük kahraman: “Beyin ölümü organ bağışçısı”.

Bazı insanlar bu kadar acı bir durumda, yakınlarının organ bağışlamasına izin verebiliyor. Türkiye’de ve ayrıca Almanya’da mevcut “nakli kanununda” aktif olan OPT-IN düzenleme Yöntemi bunu gerçekleştirmektedir.

“Ama bugün tıp bilgisini suiistimal edebilen ve organ bağışını insanları korkutarak kötüye kullanabilen yaratıklar var. Örneğin “beyin ölümü gerçek ölüm değildir” anlamında. Bu tür kişiler Youtube ve diğer sosyal medya ağlarından yalan haberler atıyorlar. Kahrolsun müminler!”

Beyin ölümü organ bağışı: Beyin ölümü teşhisi konulan kişilerin yakınları tarafından yapılan organ bağışıdır. Ancak Türkiye’de bu olmuyor çünkü hassas bir konu ve hastanelerde yeterince duyarlı (sadece bu hassas durumda uzman) nakil doktoru yok (tüm organ bağışlarının %20’den azı beyin nakli sonrası, Türkiye’de demek oluyor) ). Bu sorun Almanya’da da var ama başka bir boyutta. Devam oku

Bu sayının az olmasının ve organ hastası insanların büyük bir mağduriyet yaşamasının en büyük sebebi ‘eksik vücut bütünlüğü’ ve aynı zamanda politikacıların cehaletidir.

Sağlık politikacıları da dahil olmak üzere insanlar, (nakil tıbbındaki kadavra organ naklini), kausal ilişkileri yanlış anlıyor ve ardından Meclis seçimlerinde (16 Ocak 2020, Almanya’daki itiraz yöntemi OPT-IN tartışmasına gelindiğinde). anlama hatasiyla du yasayi kabul etmiyorlar.

Bu neden? Çünkü nakil tıbbında postmortem organ çıkarılmasını hâlâ “organ bağışı” olarak tanımlıyorlar.

Ancak “organ bağışı” ifadesi sadece “canlı organ bağışı kararı” için kullanılmalıdır.

“Organ bağışı” tabi ki her bireyin gönüllü bir kararıdır, çünkü kelime zaten onu tanımlamaktadır: BAĞIŞ. Elbette, ama ölümden sonra organ alınması söz konusu olduğunda tamamen yersiz. Burada insanlar bağlantıları tamamen karıştırıyor.

İnsanlar ölümden sonra organ alınmasını, yani artık kendilerine ait olmayan bir şeyi bağış olarak tanımladıkları için, yine de bağışçılık anlayışıyla sonuca varılır. Bu doğru mu? Hayır.

Şimdi itiraz yönetmeliği çıksa ve “akrabalar”ın onayı olmadan organlar çıkarılsa, bunun insan hakları ihlali olduğu sonucuna varılır.

Ama bu yoğun bakım hastası ölü olarak tanımlanırsa bir tane olamaz. Oku brain death diagnosis
İtiraz yönetmeliği ile insan hakları ihlali arasındaki bağlantı bu nedenle ölüm olarak tanımlanırsa bu durumda yanlış yorumlanmaktadır.

Şimdi beyin ölümü teşhisi sorusu.

Birisi hayatını kurtarmak için hastaneye geldiğinde, bunu yapabilecek tek kişiler doktorlar ve personeldir. Yani kurtarabilir veya ölüme bırakabilir.

İnsan beyin ölümü teşhisini kabul etmiyorsa o zaman hastaneye gitmemelidir.
Yani yoğun bakımda tüm seçenekler tükenmiş, yaşama şansı kalmamış ve beyin ölümü ilan edilmiş, bu kişi ölüm ilan edilmiş.
Neden siyaset burada hala insan hakları kisvesi altında?
İnsan hakları ancak canlı organ bağışında savunulabilinir, ölüm (Beyin ölümü) sonrası organ alınması durumunda savunulamaz.