Bir çok kez iletilerime konu olan, durumu hakkında hep bilgi edindiğim, desteklediğim minik bir savaşçımızı daha kaybettik. Minicik bedenleri ve yaşlarıyla yıllarca savaşıp yorgun düşüyor, sonrada bize büyük mahcubiyet bırakıp gidiyorlar. Bugün üzgün olmanın hiçbir değeri yok! Elden gelen başka bir şey de yok! Ömürlerinin en güzel çağlarında, hayatlarının başlarında kopup düşüyolar daldan yaprak misali, sadece seyrediyoruz hüzünle.
Diğer arkadaşlarına bulamadığımız kalbi sanada çok geç bulduk Esila.
Kader diye bir yazgı var amenna. Acılı, sancılı, herşeyden mahrum kısıtlı, makinelere bağlı, evlerinde ve hastane odalarında yıllarca savaşmak neden? Kısa zamanlar için bulunabilecek organların hepsi neden gömülüyor toprağa?
Gururla organ bağışına karşı çıkanlar bu sona ne diyor? Kaybedilene yakın olmak niye her olumsuzluğu bitiriyor? Yaşamın kıyısında hayat zalimi nasıl mazlum yapıyor?
Binlerce sorular dönüp durur kızgınlığın buhranında. Hazırlıksız, zamansız, yakışıksız ve beklenmedik ne varsa hepsiyle.
“İSYAN EN ÇARESİZ HALİDİR İNSANIN!”
Tüm çaresizliğimle sanada güle güle Esila.
Senden kalan, kendinden çok büyük kelimelerin yaşatılacak, organ bağışı için senden sonra da!
“ORGANLARINIZI CENNETE GÖTÜRMEYİN”
Cennetten nakil bekleyen çocuklara dua et Esila.
o. ş i i r c i
#donor #transplantation #humanorgan #organdonation #transplant #healt #heart #middleeast #hospital #healthcare #dialysis #human #anatomy #society #organbağışı #yaşam #insan #sağlık #live